สัปดาห์สุดท้ายของไตรมาสที่ 3 วันนี้ปีนี้กับวันนี้ปีที่แล้วเหมือนหรือต่างกันแค่ไหน ของผมปีนี้เมื่อปีที่แล้วคือการพาทีมไป Outing แต่ปีนี้ล่ะ หึหึหึ เอาจริง ๆ โหยหาการ Outing มากเลยนะ แต่ตอนนี้แค่จะกลับมาทำงานพร้อมกันให้ครบทั้งทีมยังไม่ใช่เรื่องง่ายเลย
เวลาเดินเร็วหรือเดินช้าขึ้นอยู่กับอะไร แล้วเวลาของเรากับคนรอบต้วเดินด้วยความเร็วที่เท่ากันจริงมั้ย หรือถ้าไม่เทียบกับใครเวลาของเราเองเดินด้วยความเร็วที่แน่นอนได้นานแค่ไหน มีบ่อยมั้ยที่ความเร็วในการเดินของเวลาไม่เป็นไปอย่างที่เราคิดหรือเราควบคุมมันไม่เคยได้เลย
แล้วความสำเร็จของเรากับหัวหน้าล่ะ เหมือนหรือต่างกันแค่ไง
โยงมาเฉย โยงแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย เข้าเรื่องเลยละกันไม่ต้องอ้อมให้รุงรัง
หนึ่งในปัญหาระหว่างหัวหน้าและลูกน้องที่ผมเองก็เป็นและเจอบ่อย ๆ คือการเห็นภาพความสำเร็จคนละภาพ ต่างคนก็ต่างเดาใจกันไปว่านี่คือสิ่งที่อีกฝ่ายอยากได้ บางครั้งทำน้อยไป บางครั้งทำมากไป ความใหญ่ของปัญหามันก็มาพร้อม ๆ กับความใหญ่ของความแตกต่างนี่แหละครับ
หัวหน้าสั่งหนึ่งประโยค กับลูกน้องที่ Active มาก ๆ ทำมาให้ 10 อย่าง หัวหน้าดีใจแต่ใช้จริง ๆ แค่ 2 อย่าง อีก 8 อย่างลูกน้องเหนื่อยฟรี เพราะทำในสิ่งที่ไม่ได้ใช้ และอาจจะเอาไปใช้ไม่ได้ด้วย
หัวหน้าสั่ง 3 อย่างลูกน้องทำมาให้ 0.3 อย่าง เพราะเข้าใจว่านี่คือสิ่งที่หัวหน้าอยากได้ หรือไม่ก็คิดและตัดสินใจแทนหัวหน้าเลยว่าที่จำเป็นต้องใช้สำหรับงานนี้มันเท่านี้ แต่หัวหน้ามองว่า เฮ้ย พี่อยากให้ทำเตรียมไว้รอสำหรับครั้งหน้าเลย
แก้ปัญหาง่าย ๆ ก็แค่สื่อสารกัน ซึ่งไม่ใช่เรื่องง่าย ๆ
เวลาที่ใครบอกว่า เฮ้ย เรื่องนี้แก้ง่าย ๆ ผมนี่ตัวตั้งขึ้นมาเลย ถ้ามันง่ายจริง ๆ ผมทำไปนานแล้วโว้ยยยยยยยย
ความยากของการสื่อสารมันมีหลายระดับมากนะ ทั้งภาษาที่ใช้ในการสื่อสาร ทั้งการคิดไปเองว่าอีกฝ่ายจะเข้าใจในสิ่งที่เราต้องการ แล้วส่วนมากก็จะติดกับดักความเข้าใจแบบเอาตัวเองเป็นที่ตั้ง และไปโมโหว่า เฮ้ย ทำไมไม่เข้าใจว่ะ
ผมเองก็เป็น ต้องเตือนตัวเองบ่อย ๆ ว่าภาษาและความเข้าใจของเรามันไม่ใช่มาตรฐานสากล ต้องหาให้เจอว่าคนที่เราสนทนาด้วยเค้าจะเข้าใจด้วยภาษาแบบไหน แล้วถ้าเราอยากให้คนที่ทำงานด้วยกันกับเราไปกับเราได้นาน ๆ ก็ต้องปรับภาษาเข้าหากัน
การสื่อสารที่ไม่ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างที่เราต้องการ คือการสื่อสารที่ยังไม่สำเร็จ ก็ต้องหาวิธีการสื่อสารใหม่ ไม่ใช่สื่อสารแบบเดิม ทำแบบเดิม ผลลัพธ์ก็มีโอกาสสูงที่จะเหมือนเดิม
และเราเองก็ต้องตีความคำว่า "สำเร็จ" ด้วยว่าต้องเกิด "การเปลี่ยนแปลง" ไม่ใช่แค่เราพูดแล้วจบ จริงมั้ย
ถ้าภาพความสำเร็จของหัวหน้ากับเรา ไม่ตีความให้ตรงกันเราก็จะเหนื่อยจริงมั้ย
โยงได้โดดมากพี่ เอาน่า ขออีกที เช้าวันจันทร์ที่พักผ่อนไม่เต็มที่ ได้เท่านี้แหละ
มีหลายครั้งเลยที่ผมคุยกับหัวหน้าหลายคนที่งงว่า เฮ้ย คนนี้คือคนที่เราโปรโมทขึ้นมาเป็นหัวหน้านะ ทำไมตอนนี้ทำงานเครียดกว่าเดิมหลายเท่าตัว ทั้งที่เดิมก็ทำงานได้ดีอยู่แล้ว พอโปรโมทขึ้นมาอีกระดับนึง กลายเป็นเครียดจนงานพลาด
แกะปัญาออกมาได้คือ เค้าเข้าใจว่าหัวหน้าคาดหวังเค้าไว้สูง เค้าเลยเครียดและกดดันตัวเองมาก จริง ๆ หัวหน้าก็คาดหวังสูงแหละ แต่สูงในระดับที่ไม่เท่ากัน
คุยกันซะนะครับ ให้เห็นภาพที่เหมือนกัน อย่างน้อยให้เห็นภาพค่ากลางที่อยากได้ แค่ถ้าตอนงานออกมาจริง ๆ เกินกว่าที่คาดไว้ นั่นก็กำไรทั้งคู่ แต่ถ้าไม่เคยคุยกันเลย สิ่งที่เราคิดว่าทำสำเร็จ หัวหน้าอาจจะมองไม่เหมือนกันกับเรา ที่เราคิดว่าเราจะได้ A หัวหน้าก็ให้ได้แค่ C เท่านั้น
และนั่นก็อาจจะเป็นจุดเริ่มต้นของปัญหาทั้งหมด
ลองถามตัวเอง เรากับหัวหน้าหรือเรากับลูกน้องเห็นความสำเร็จในภาพเดียวกันหรือเปล่า
#HRTheNextGen
#มนุษย์เงินเดือน #HR2021
Search